بسم الله الرحمن الرحیم
تحلیل بیانات امام خامنه ای مدظله العالی؛ حرم مطهر امام خمینی رضوان الله علیه 1394/ 1
«...شاکله‌ی اصلی تفکّر امام(چیست؟)...»
«...امام را نباید به عنوان صرفاً یک شخصیّت محترم تاریخی مورد توجّه قرار داد...»
«...امام البتّه یک فقیه بزرگ بود؛ هم یک فقیه برجسته و بزرگ بود، هم فیلسوف بود، هم صاحب‌نظر در عرفان نظری بود، در این مسائل [و] بخشهای فنّی و علمی یک سرآمد به‌حساب می‌آمد؛ لکن شخصیّت برجسته‌ی امام به هیچ‌کدام از اینها وابسته نیست؛ بلکه شخصیّت اصلی امام در تحقّق مضمون آیه‌ی «وَ جاهِدوا فِی اللهِ حَقَّ جِهادِه»(سوره‌ی مبارکه حج، آیه‌ی شریفه ی 78) [بود]...»
آیه ی شریفه ی «وَ جاهِدوا فِی اللهِ حَقَّ جِهادِه...» حاوی دو مطلب است: 1. دعوت به جهاد در راه خداوند متعال (جاهِدوا) 2. دعوت به أدای کامل و شامل تکلیف(حق جهاد).اولاً مخاطب این آیه ی شریفه، امت اسلامی است و نه سایر ادیان؛ از این رو طبق منطوق کلام، خداوند متعال همه را به «جهاد فی الله» فرا خوانده است و طبق مفهوم کلام، شانه خالی کردن را جایز نمی داند. راهبردی که کشف، استخراج و بهره برداری از گنج درونی -روح- به آن وابسته است؛ (و مَن جاهَدَ فإنّما یُجهِدُ لِنَفسِه...؛ سوره ی مبارکه عنکبوت؛ آیه شریفه 6) و البته، شاعر هم پُر بیراه نمی گوید: «نا برده رنج، گنج کی میسر شود.» ثانیاً خداوند متعال، امت اسلامی را به ادای کامل و شامل تکلیف جهاد فرا میخواند. ادای حق جهاد را معمولاً در زیارات ائمه ی معصومین علیهم السلام به این بزرگواران نسبت می دهیم. اما نباید این شبهه پیش بیاید که سعه ی وجودی امت از ادای حق جهاد ناتوان است. چرا که زیِّ امام کبیر انقلاب اسلامی، هم از جهت فلسفی این تکلیف را برای ما امکان پذیر میکند و هم از جهت شرعی واجب. اما در بین مأمومین معتقد به آرمان های انقلاب اسلامی- البته نگارنده خود را مبرا نمیداند- ادای حق جهاد مفهومی غریب دارد! چرا که مثلاً در تعارض آرمان های انقلاب اسلامی و منافع شخصی ، این منافع شخصی است که متقدم میشود!(بر خلاف:اَلنَّبِیُّ اَولی بِالمُؤمِنینَ مِن اَنفُسِهِم...سوره مبارکه احزاب؛آیه شریفه6 ) و یا همچنین مع الأسف مشاهده میشود که عرصه های بدون اولویت، کاذب، سراب گونه و ... مملو از خیل شبه عاشقان دلسوخته است! (مثل اوستا شدن در چاپ صرف مقالات علمی- پژوهشی با موضوعاتی منسوخ شده از جنس قرون وسطا در حوزه هائی همچون علوم قرآنی خودمان؛ یا اوستا شدن در کسب رتبه ی مسابقات به ظاهر قرآنی و هدف شدن حفظ قرآن برای قرائت بلبلی و نه با هدف انس و تدبر و سپس تولید علم قرآنی؛ یا اوستا شدن صرف در کسب نمره20 و رتبه عالی و... درد زیاد است!)
باید بیدار شد؛ بقول شاعر«چشم ها را باید شست...»؛ باید بصیرت افزائی کنیم؛ باید برای خدا بپا خیزیم(أن تقوموا لله)؛ به حضرت عباس علیه السلام، این آیه شریفه؛«اِنَّ اللّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَومٍ حَتّیَ یُغَیِّروا ما بِاَنفُسِهِم؛ سوره مبارکه رعد، آیه شریفه 11» دروغکی نیست...
